W zimową, deszczową niedzielę 11 lutego 2024 r miłośnicy opery, słuchaczki
i słuchacze SUTW w Kutnie wzięli udział w wyjeździe kulturalnym do Teatru Wielkiego
w Łodzi na operę Giuseppe Verdiego TRAVIATA. Opera inspirowana ,,Damą Kameliową” Aleksandra Dumasa syna, uznawana jest przez krytyków
za najdoskonalsze i zupełnie nowatorskie dzieło.
Spektakl we włoskiej, oryginalnej wersji językowej, to kolejna nowa odsłona sceniczna tej opery w Teatrze Wielkim w Łodzi. Traviata to opera w trzech aktach wg libretta Francesco Maria Plave, reżyserii Pii Partum.
W partii Violetty wystąpiła rewelacyjna o silnym głosie Joanna Woś – znakomity sopran koloraturowy, talent
i uroda, natomiast w rolę Alfreda Germont wcielił się wysokiej klasy tenor David Banos.
Akcja opery rozgrywa się w Paryżu ok. 1830 r, gdzie wiedzie swoje wesołe życie piękna kurtyzana Violetta, zakochana w młodym arystokracie Alfredzie Germont. Miłość ta jest solą w oku jego ojca, który żąda od Violetty zerwania z Alfredem hańbiącego ich ród związku. Violetta początkowo sprzeciwia się porzuceniu kochanka,
ale wiedząc o swojej śmiertelnej chorobie, poświęca swą miłość i opuszcza Alfreda. Zostawia paryskie salony
i pozbawiona przyjaciół, w samotności zmaga się z nieuleczalną chorobą. W końcu ojciec Alfreda wyznaje prawdę synowi, który odnajduje ją i błaga o przebaczenie. Jednak nie dane jest im wspólne życie, szczęście
i miłość. Violetta umiera.
Efektowna i wspaniała muzyka, przepełniona namiętnością i smutkiem przeniosła nas
w magiczny świat opery. Arcydzieło zachwyca i wzrusza, piękne sceny zbiorowe z efektowną sceną chóralną
i arią Alfreda toastem na cześć władającej światem miłości – Libiamo, libiamo na zawsze pozostanie w naszej pamięci. Na uwagę zasługują również kostiumy zaprojektowane dla Violetty przez Emila Wysockiego: powłóczyste, bufiaste z długimi trenami. Wszystkie męskie stroje były czarne, również przepiękne szyfonowe suknie z nieśmiało przebijającą się bielą halek. Jedynie kreacje Violetty zmieniały kolory. Od czarnej sukni
w I akcie, poprzez szarą do białej u schyłku życia, by jak biały anioł zakończyć nagle swą wędrówkę.

Dziękujemy Zarządowi SUTW i Hani Gontarek za zorganizowanie wyjazdu na tak wspaniałe arcydzieło Giuseppe Verdiego.


tekst : Iwona Woźniak
zdjęcia: Jacek Paul